De namen zijn veranderd om degene om wie het gaat te beschermen.
Twee grote kinderen
Soms lijkt het alsof we vastzitten in een neerwaartse spiraal van boosheid en conflicten, waarbij kinderachtig gedrag de overhand neemt. In relatietherapie komt dit regelmatig voor dat het stel gevangen zit in elk zijn eigen waarheid. Als ik benoemen wat ik zie aan gevoelens en behoeften kan dit leiden tot een doorbraak, waardoor ze niet langer twee kinderen zijn die ruzie maken, maar partners die weer naar elkaar toe groeien.
Reactie op de therapie:
We zitten in de auto terug van de sessie. Waar we eigenlijk ineens ontzettend moeten lachen wat er is gebeurd. We geneerde ons. We waren de boosheid ook kwijt en we zaten hand in hand in de auto. En mijn vriend gaf ook toe dat hij tijdens de ruzie, hij echt wel erg nonverbaal bezig was. De dagen daarna verlopen eigenlijk heel goed. Lijkt of we een soort spiegel voor ons hebben gehad. We zijn lief voor elkaar.
Frustratie sex
Tijdens relatietherapie komt vaak het onderwerp intimiteit en seksualiteit ter sprake. Miscommunicatie en conflicten werken altijd door in bovengenoemde onderwerpen.
Bob en Victoria zijn hier een mooi voorbeeld van. Zij waren een half jaar met elkaar en er was frustratie en afstand tussen deze twee. Dat was in het begin niet zo. Ze waren open naar elkaar geweest en ze waren verliefd.
Maar in die openheid had Bob ingevuld dat Victoria veel behoefte had aan sex. Hij wilde aan haar verwachtingen voldoen. Hij wilde deze mooie, lieve vrouw niet kwijtraken. Hij deed zijn uiterste best en nog een beetje meer. Dat werd na een tijdje zichtbaar in de werking van zijn gereedschap. Weigeringen, wegvallen en te langzaam op gang komen gaven hem de nodige frustraties. 's Nachts lag hij er wakker van en overdag kon hij het niet loslaten. Het werd een obsessie.
Victoria voelde de druk. De liefde had plaats gemaakt voor frustraties. Zij voelde geen verbinding meer en had het gevoel of ze met een robot in bed lag.
Zij zei: "ik wil niet zo vaak”, hij hoorde: ze stelt me gerust.
Zij zei: "Raak me niet zo hard aan, doe voorzichtiger” , hij vult in: ze overdrijft.
Zij zei: "Je zit op een eiland”, Hij dacht: ik snap het niet, laat maar.
Victoria kreeg steeds minder zin en zelfs afkeer om met Bob te vrijen, maar ze was bang om hem kwijt te raken want sex was zo belangrijk voor hem. Ze ging over haar eigen grens, door toch sex te hebben, wat bij haar veel spanning gaf. En zo ging het van kwaad tot erger.
Twee mensen die van elkaar houden. Die goede intenties hebben. Die invullen wat de ander wil en miscommunicatie hebben. Gaan uit angst om elkaar kwijt te raken over hun grens.
Dat gaf frustratie sex.
Pas toen Victoria de relatie wilde beëindigen en Bob een tijdje niet meer wilde zien. Kwam het besef bij Bob. Door de communicatie helder te krijgen en hun fouten in te zien ontstond er weer verbinding. En toen zij beiden de kracht van kwetsbaarheid ontdekten, ging de liefde weer stromen.